Σύγχρονο

 Το σύγχρονο σήμερα επικεντρώνεται στην ελεύθερη απόδοση των χορευτικών κινήσεων και όχι την καθορισμένη όπως το μπαλέτο και το λάτιν. Είναι μια μορφή χορού που όπως προαναφέρθηκε δημιουργήθηκε από την επανάσταση των χορευτών τον 19ο αιώνα. Μεγάλες αποκλίσεις από το μπαλέτο παρουσιάζει όσον αφορά την κινησιολογία, μιας και οι κινήσεις είναι εμφανώς ελεύθερες και απελευθερωτικές.Ο σύγχρονος χορός ενθαρρύνει τους χορευτές να χρησιμοποιούν τα συναισθήματά και τις διαθέσεις τους προκειμένου να σχεδιάσουν τα δικά τους βήματα και χορογραφίες. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους χορευτές να εφευρίσκουν νέα βήματα χορού αντί να ακολουθούν ένα δομημένο κώδικα τεχνικής όπως στο μπαλέτο. Δίνεται βάση στην βαρύτητα του σώματος, δείχνουν οτι ο χειρισμός του για ένα άρτιο αποτέλεσμα δεν κάτι τόσο εύκολο να επιτευχθεί. Επιτρέπει τις κινήσεις του σώματος στο πάτωμα και την εκτέλεση κάποιων ακροβατικών φιγούρων όπως η στήριξη, οι γέφυρες, ο κατακόρυφος. Δεν υπάρχει κάποιος ενδυματολογικός εξοπλισμός. Συνήθως οι χορευτές εξασκούνται με γυμνά πόδια και φοράνε ρούχα που αναδεικνύουν το σώμα τους, για την σωστή κατανόηση και έμφαση των κινήσεων. Σίγουρα δεν κατατάσσεται στους εύκολους χορούς, διότι παρά την ελεύθερη βηματολογία, σαν χορός είναι εκρηκτικός και εκφραστικός που απαιτεί μεγάλη μυική δύναμη, ισορροπία και αυτοκυριαρχία. Το αποτέλεσμα είναι αισθητικά εντυπωσιακό και ευχάριστο με την εντατική εξάσκηση και με την εξοικείωση με τις κινήσεις.

Κάποια βίντεο σύγχρονου χορού που εκφράζουν διαφορετικά συναισθήματα, κρύβουν πολλές ιστορίες πίσω τους, βρίσκονται παρακάτω:

https://youtu.be/APQhvutmC7Y

https://youtu.be/lkPVCX9IYaI

Βαθμός Δυσκολίας:

Δύναμη :52%
 
Αντοχή:48%
 
Ευλυγισία:53%

Ιστορία σύγχρονου χορού

Η ιστορία του σύγχρονου χορού

Η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκίνησε στην Αμερική στα τέλη του 1920 ως μία μορφή αντίδρασης στις αυστηρές δομές του μπαλέτου.

Η γυναίκα που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου χορού θεωρείται από πολλούς ότι ήταν η Isadora Duncan. Η Duncan απέρριψε τους κανόνες που επέβαλλε το μπαλέτο στην τεχνική εκτέλεση των βημάτων, στην ενδυμασία και στο στήσιμο των χορευτών, θεωρώντας ότι έρχονταν σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση. Έχοντας αρκετούς υποστηρικτές, ίδρυσε την δική της σχολή χορού στην οποία δίδασκε η ίδια ενθαρρύνοντας τους μαθητές της να χρησιμοποιούν τον χορό ως μέσο έκφρασης και ελευθερίας.

Παρακάτω ακολουθεί ένα βίντεο με την χαρακτηριστική της χορευτική παρουσία που έρχεται αντίθετη στα χορευτικά κατεστημένα της εποχής. Με αυτή, εισάγει την έννοια του σύγχρονου, ελεύθερου χορού που παρουσίασε μεγάλη απήχηση στις ανερχόμενες χορεύτριες:

 https://youtu.be/rkr_h0jlo7A

Το μπαλέτο του 19ου αιώνα είχε αρχίσει να χάνει την προηγούμενη λάμψη του, έτσι πολλές χορεύτριες ακολούθησαν τα βήματα της Isadora απορρίπτοντας το κλασσικό μπαλέτο και υιοθετώντας τον σύγχρονο χορό. Μερικές από τις πιο σημαντικές χορεύτριες που επηρέασαν την εξέλιξη του σύγχρονου ήταν η Helen Tamiris, και η Martha Graham.

Η Martha Graham η οποία δημιούργησε την δική της γλώσσα σώματος για να εκφράσει το πάθος, την οργή και την ανθρώπινη ευτυχία. Στήριξε τον χορό της στις φυσικές κινήσεις του σώματος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην σύσπαση και την χαλάρωση των μυών, με αποτέλεσμα οι κινήσεις της να είναι κοφτές και δυναμικές.

Το βίντεο που ακολουθεί βασίζεται στην τεχνική που δημιούργησε η Martha Graham με αναλυτική περιγραφή. Το μάθημα που βιντεοσκοπείται επιτηρείται από την ίδια:

 https://youtu.be/FuCbs25LGh0

Η Helen Tamiris υπήρξε χορεύτρια του Metropolitan Opera Ballet, αλλά στράφηκε στον σύγχρονο όταν γνώρισε την μέθοδο της Duncan. Η ίδια πίστευε ότι κάθε χορευτής πρέπει να χρησιμοποιεί τα δικά του εκφραστικά μέσα στον χορό και γι’ αυτό δεν ανέπτυξε κάποιο προσωπικό στιλ ή τεχνική.

Ένα βίντεο το οποίο χορογραφήθηκε από την Helen Tamiris:

https://youtu.be/eEcemmQ_H5A

Από το 1980 και μετά ο σύγχρονος χορός δέχτηκε επιρροές από την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης και εξελίχθηκε σε θεατρικό στιλ που επηρέασε και άλλα είδη χορού, όπως το μπαλέτο και τους ballroom χορούς.

Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από:http://politropi.greek-language.gr/keimeno/istoria-mpaletou/

Τι σημαίνει χορός;

Ο χορός είναι ένα είδος τέχνης που συνδυάζει τις αρμονικές κινήσεις του σώματος με συνοδεία μουσικής και έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση των συναισθημάτων που δημιουργούνται μέσω αυτού. Βοηθά τους ανθρώπους να ανακαλύπτουν τα όριά τους, να εμπλουτίζουν τις κινήσεις τους αλλά και να εξασφαλίσουν την ισορροπία της ψυχικής τους υγείας. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μέσω του σώματος. Υπάρχουν πολλά είδη χορού προερχόμενα από διάφορες χώρες, που εκφράζουν την διαφορετική κουλτούρα και ταυτότητα του κάθε πολιτισμού. Συγκεκριμένα, τα είδη χορού που είναι ευρέως γνωστά είναι το Μπαλέτο, το Latin, το Σύγχρονο, η Jazz, οι Freestyle χοροί, οι Ballroom χοροί, το Reggeaton, η Ζumba, το Oriental, οι Ethnic και οι παραδοσιακοί χοροί. Βεβαίως,Κάθε χορός έχει και την δική του υποκατηγορία. Για παράδειγμα, οι International Latin χοροί χωρίζονται σε 5 βασικούς: Cha cha, Rumba, Samba, Paso Doble, Jive. Αντίστοιχα, οι Social Latin χοροί είναι: Salsa, Batchata,Mambo, Kizomba, Merengue κ.α. Συνοψίζοντας, ο χορός σαν έννοια έχει πολλές πτυχές με διαφορετικό χαρακτήρα και είναι κάτι που ενστικτωδώς εξελίσσεται από τα προγενέστερα χρόνια έως και τα σημερινά.

Η κυριαρχία του χορού στην Αρχαία Ελλάδα

Ο λαός που έδωσε την μεγαλύτερη σημασία στον χορό ήταν οι Αρχαίοι Έλληνες.
Μάλιστα παρουσιαζόταν στους αγώνες και κρίνονταν από άτομα αρμόδια από την εκλογή του λαού.Από τους Αρχαίους Έλληνες γινόταν η χρήση των όρων, ''ορχούµαι'' το οποίο είναι ρήμα που έχει σημασία παραπλήσια με αυτή του ρήματος ''χορεύω'' στην σημερινή γλώσσα και ''χορεύω'' που στην προκείμενη εποχή έδινε την σημασία της εκτέλεσης ρυθμικών κινήσεων με βάσει την μουσική και τους στίχους. Ο χορός, μόνο στην Αρχαία Ελλάδα αξιοποιήθηκε ως μέσο παιδαγώγησης και των δύο φύλων και μάλιστα χρησίμευσε ως στρατιωτική γυμναστική για τους ανερχόμενους πολεμιστές, με σκοπό να αποκτήσουν την ικανότητα της ευελιξίας.